Φέτος συμπληρώνονται 90 χρόνια από τον ερχομό των Τριγλιανών προσφύγων στη Ραφήνα. Στις 29 Αυγούστου του 1923, έχοντας αφήσει πίσω στις ακτές της Προποντίδας μια ολόκληρη ζωή, αποβιβάζονται με τα λιγοστά υπάρχοντα τους, από το πλοίο «Ελλήσποντος» του Φίλιππου Καβουνίδη, στη σημερινή «πλαζ».
Ξεριζωμένοι, ξεκινούν από το μηδέν και στο απαλλοτριωμένο κτήμα Σκουζέ, βρίσκουν τόπο να ριζώσουν. Μαζί με τους Αρβανίτες, τους Σαρακατσάνους, τους Κουμιώτες λιγνιτωρύχους που βρίσκουν εδώ αλλά και τους Ευβοιώτες ψαράδες, πάλεψαν σκληρά να χτίσουν αυτόν τον τόπο, που σιγά-σιγά έγινε πόλος έλξης και εξελίχθηκε στη σημερινή σύγχρονη πόλη. Μια πόλη που με την εσωτερική μεταπολεμική μετανάστευση έχει πια κατοίκους από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Η επέτειος αυτή είναι μια ακόμη ευκαιρία να θυμηθούμε τις αλησμόνητες πατρίδες στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, να θυμηθούμε τις ρίζες μας και να τιμήσουμε τους ήρωες μας όπως τον Φίλιππο Καβουνίδη και τον Τριγλιανό Άγιο Χρυσόστομο Μητροπολίτη Σμύρνης.
Πέρα από τις ευχές μου όμως, δεν μπορώ παρά να υπογραμμίσω αρνητικά την προχειρότητα με την οποία η Δημοτική Αρχή οργάνωσε κάποιες εκδηλώσεις, με αισθητή την απουσία του Τριγλιανού στοιχείου της πόλης.
Χρόνια πολλά στη Ραφήνα μας, Χρόνια πολλά σε όλους.
